Gisteren heb ik vier fietsdagen in één keer gedaan met slechts 24 km trappen. Jawel, de trein. Het leek allemaal heel mooi: om 09:09 uur met de trein naar Duisburg, overstappen op hetzelfde perron op de trein naar Arnhem en daar overstappen op de intercity naar Amsterdam.
Om niet te laat te komen was ik al vroeg opgestaan. Om 7 uur was ik klaar om de 8 km naar het station te fietsen. Had ik gisteren al gedaan zonder bagage dus ik ken de de weg. Om half acht stond ik koffie te drinken bij de Starbucks, en om 8 uur stond ik op het perron.
De trein bleek een kwartier vertraging te hebben. vervolgens werd dat 25 minuten. Dat betekende wel dat de overstaptijd in Duisburg korter werd, maar dat was toch op hetzelfde perron. Echter, toen de trein er eenmaal was bleek de fietsen wagon waarin we gereserveerde plaatsen hadden, er gewoon niet aan te hangen. Voor mij niet zo erg, maar een jong stel met twee kleine kinderen die op vakantie in Bochel zouden gaan was het rampzalig: de trein daar stopt maar 1 x per dag.
Het alternatief dat DB mij aanbood waren lokale treinen tot Arnhem en overstappen in Dusseldorf. Ik heb het gedaan, want het is altijd sneller dan 4 dagen fietsen, maar de treinen stopten bij elke boom. En ik moest eerst nog een uur wachten.
De intercity van Arnhem naar Amsterdam was daarmee vergeleken een verademing. Om even half vier was ik in Amsterdam, en toen de laatste 15 km van deze vakantie, tegen de wind in, langs het kanaal gefietst.
Hey die zwager, fijn dat je weer gezond en wel thuis bent aangekomen.
Weer heerlijk thuis.